خنده ی جوانی

در مرام ما رفیقان نیست رسم حذف دوست،هرکه به ادد لیستمان آمد پروفایل تقدیم به اوست

عضو شوید

عضویت سریع

کافی ست دلت بهار باشد ... از اشک تو سبز می شود خار ... از خنده ات آب می شود برف... در دست تو لانه می کند سار ... کافی ست بخواهی ... آسمان را بر اسب سیاه شب، سواره... دست تو به ماه می رسد ... باز از پنجره می چکد، ستاره.... بذر از تو و صد جوانه از من... کافی ست که با زمین بگویی ... سرخ ترین عاشق از تو سرسبز ترین ترانه از من ... کافی ست که وقت پرکشیدن ... در چشم تو انتظار باشد ... کافی ست بخوانی آسمان را... ****یا اینکه دلت بهار باشد*****

بشنو حکایت ما

رفتم به سوی جانم جان در بدن ندارد
با آن نگاه زیبا چشمی به من ندارد

رفتم به سوی عشقم تا غم ز دل در آید
چون دیدمش در آن غم سیل غمم در آمد

رفتم به سوی کویش تا روی او ببینم
چون دیدمش در آن رو رنگ از رخم بر آمد

رفتم که روح تازه آید به جسم خسته
چون حال او بدیدم روح از تنم در آمد

جانی دگر ندارم تا گویم آن چه دیدم
او رفته از جهانم جانی دگر ندارد

بشنو حکایت ما تا قدر یار دانی
گر یار رفته باشد سودی دگر ندارد

امیر ریاحی سامانی